مطلب زیبای ** ارتباط دنیا و خواب **

سخنان حضرت آیت الله استاد صمدی آملی در خصوص حضرت علامه حسن زاده آملی و مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای روحی فداهم:« چندین سال پیش که حضرت آقا ( علامه حسن زاده ) در کنگره ی تجلیل از ایشان در تهران، حضور پیدا کردند، فرمودند: من نمی خواستم، قصد این بود که حرف رهبر زمین نماند. ایشان رهبر کشور است؛ هرچه می فرماید باید اجرا شود، اگر هر کس بخواهد حرف ایشان را زمین بزند جایگاه ایشان به هم می خورد. اگر تعبد نباشد، گوش به حرف ندهیم، کاری نمی شود کرد.» با اینکه حضرت آیت الله خامنه ای در مقام تقرب به حق، به حضرت آقا تقرب می جویند، ببینید چقدر ایشان به مقام حضرت آقا واقفند؛ می بینید که ایشان به کمال رسیده اند.آنروز که حضرت مقام معظم رهبری آمل تشریف آوردند، و حضرت آقا رساله ی " انسان در عرف عرفان " را به حضرت رهبری تقدیم کردند هر دو، همدیگر را در آغوش گرفتند، ایشان زیر گوش آقا فرمودند: «خدا در دنیا و آخرت، ما را با شما محشور فرماید.»_____________________________شرح دروس معرفت نفس، حضرت آیت الله استاد صمدی آملی؛ جلد سوم؛ پیاده شده از فایل صوتی مطلب زیبای ** ارتباط دنیا و خواب **...

بسم الله الرحمن الرحیمحضرت استاد سمندری حفظه الله تعالی:سیر ما انسانها در دو نیم دایره ی نزولی و صعودی است؛ که صعود و نزول هم به دست حضرت حق می باشد؛ و در جمع، ما باید در قوس صعود، به اصل خود یعنی به حضرت حق برسیم چون روح منفوخ حضرت حقیم. در نیم دایره ی اول ( قوس نزول) سیر انسان، از خدا شروع شده و با کریمه ی « إنّی جاعلٌ فی الأرض خلیفةً » حرکت کرده و آمده تا به عناصر و موالید رسیده است. سپس در نیم دایره ی دوم (قوس صعود)، از نطفه حرکت کرده و به درجه ی نباتی می رسد؛ بعد، همان نطفه ی دارای نموّ، به عالم حیوانی و سپس به عالم انسانی می رسد (یعنی دارای قوه ی عاقله می شود) و اینها یک حقیقت بیشتر نیست. همان انسانی است که دارد در این عوالم و یا در این ظلمت های عالم طبع، سیر می کند تا به عالم عقل و بعد به عالم اله برسد.البته بنیه و استعداد عاقل شدن، در همان نطفه وجود دارد؛ ولی تا می آید بالفعل شود و به بلوغ عقلانی بنشیند، خیلی کار دارد؛ و عموماً در سی تا چهل سالگی نصیب بعضی می شود و کسانی که در ظلمت های عالم طبع، و مراتب پایین مانده اند به این بلوغ نمی رسند.چل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبتتدبیر ما به دست شراب دو ساله بود.....بعد از عالم عقل، عالم إله است که فوق عقل می باشد. عقل، مجرد است ولی عالم إله فوق تجرد؛ و از اینجا سیر انسان به حضرت رحمان است و « ثمّ دنی فتدلّی * فکان قاب قوسین أو أدنی مطلب زیبای ** ارتباط دنیا و خواب **...

علم اسماءاسمای حسنای الهی، آرامش بخش وجود انسان اند. در صورتی که به قصد انشاء گفته شود و انسان آنقدر با اسامی جلاله ی حق انس داشته باشد و در آنها غور و تعمق نماید که با جان و روحش عجین و یکی گردد.اسمای حسنای الهی از ثقل عظیمی برخوردارند، به لحاظ شأنیت و فضیلت. برای همین بود که حتی ملائک قدرت تعلیم آن را نداشتند و طبق فرمایش قرآن حکیم:« و عَلّم آدم الأسماء کلّها ثم عرضهم علی الملائکة »خداوند اسمای حسنای خویش را به آدم آموخت و آدم به ملائک عرضه کرد.این است عظمت وجودی انسان که مقامش بالاتر از مقام ملائک است و درجاتی عالیه را می تواند عروج نماید.« و لله أسماء الحسنی فادعوه بها»و خدا را با اسمای حسنای او باید فراخواند. خدا را با اسمای حسنایش باید احضار کرد و در محضر حضرتش به زانو نشست.باید آنگونه در محضر اسمای حسنای الهی قرار گیری که آن اسم، با تو آن کند که سزاوار آنی.عشقبازی در محضر عشق، بس گوارا و نیکوست.یکی از راههای انس با اسمای الهی و حضور در محضر حضرت اسماء، قرائت قرآن است و انس با اسامی حق جلّ و علا همراه با آیات کریمه ی قرآن حکیم.« فاقرؤوا ما تیسّر من القرآن»؛ هرچه برایت میسر است قرآن بخوان تا دلت با اسمای حسنای الهی آشنا گردد.« إقرأ و ارقَ » ؛ بخوان و بالا برو.براستی چه سرّی در اسمای حسنای الهی است که تنها از عهده ی آدم بر می آید و بس.آسمان بار امانت نتوانست کشیدقرعه ی فال مطلب زیبای ** ارتباط دنیا و خواب **...

بسمِ اللهِ النّور:وجودی که نور آسمانها و زمین است.روشنایی دهنده ی عالم هستی. آفاق و انفس.آفاق را به نور ستارگان و ماه و خورشید؛و دلها را به نور حقایقروشن می سازد.ٌ نُورٌ عَلى‏ نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشاءاسم النور،یعنی آشکار به نفس. که هرچیز دیگر را آشکار می سازد.خود روشن و ظاهر است و آنقدر قدرت دارد که هر نقطه ی تاریک و ظلمانی را منور و نورانی کند.نورهمان وجودی است که ظاهر و باطن موجودات را برایشان آشکار می سازد و نمود آنها را نمایان می کند.نورظلمت درون را به تو می نمایاند.اگر نور را دیدی،حرارتش را چنان در خود بگیر تا که ذوبت کند. دل بدان بسپار.از نار به نور برس.نور وجودت را بیابو نور شو.تا از قالب ماده و مکان و زمان بدر آیی و اوج بگیری.سایه مطلب زیبای ** ارتباط دنیا و خواب **...

بسم الله النورسایه؟تو می دانستی از چه جنس لطیفی هستی؟می دانستیچرا سایه ای؟تو باااید سایه باشی.در عین بودن،،،، نباشی.بنظر در دسترس، ولی در حقیقت دست هیچکس نباید ب تو، و به حقیقت وجودی تو برسد.کمی فکر کن.هیچ چیز در این عالم اتفاقی نیست.حتی اینکه نام تو شد سایه.عجب.آری عجیب است.که بعد مدتها انس با این نامبعد از آن رؤیای صادقهتازه فهمیدی چرا سایه ای؟و چرا باید همچون سایه باشی...سایه را همگان می بینند و.... نمی بینند.سایه گاه هست و گاه نیست.سایه به دنبال نور است و اگر نور نباشد، سایه نمود و بودی ندارد.سایه در امتداد نور است.درست مقلد بی چون و چرای نور.سایه از اصل خود، هرگز جدا نیست، نمی تواند جدا باشد.سایه هیچ است.... هیچسایه ، تنها سایه است،غیر قابل فهمغیر قابل درک،کسی را به عمق وجود سایه راهی نیست،هر که بخواهد سایه را بشناسد،اصل او را بشناسد...ببیند این سایه،،،، سایه ی کیست؟سایه؟؟همچنان در سایه باش، که آن نور، خودش بخوبی می داند تو را کجا بیندازد.... أَلَمْ تَرَ إِلَىٰ رَبِّکَ کَیْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاکِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَیْهِ دَلِیلًا  ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَیْنَا قَبْضًا یَسِیرًا۴۵ و ۴۶ فرقان مطلب زیبای ** ارتباط دنیا و خواب **...

جلسه 177 تفسیر سوره بقرهحضرت علامه آیت الله جوادی آملی:حضرت رسول اکرم صلّی الله علیه و آله فرمود:« تنامُ عینی و لا یَنامُ قلبی»من چشمم می خوابد و قلبم بیدار است. یعنی من هرگز نمی خوابم.ولی اکثر مردم خوابند. نه تنها بدنشان خواب است، قلبشان هم خواب است: « النّاسُ نیامٌ فإذا ماتوا انتبهوا» ؛ یعنی در حالت بیداری هم خوابند. و اگر انسان در خواب چیزهایی را مشاهده کند و نداند که دارد خواب می بیند، فریب می خورد؛ ولی اگر بداند که خوابیده است و دارد خواب می بیند، فریب نمی خورد، خوشحال نمی شود. اگر کسی در خواب بداند که دارد خواب می بیند، این صورتی که مشاهده می شود، صورت رؤیایی است نه بیداری؛ در همان خواب لذت نمی برد.اینکه می بینید آثار لذت پیدا می شود، یا انسان از شدّت رنج عرق می کند و بیدار می شود، یا حالات دیگر به او دست می دهد که در بدن او اثر دارد، برای آن است که نمی داند دارد خواب می بیند و اگر بداند که دارد خواب می بیند، آنگاه نه لذت می برد، نه متألّم می شود. چرا؟ چون می داند این رؤیاست، واقعیت نیست...اگر کسی مقامی نصیبش شد، دارد خواب می بیند که به سمتی رسید؛ اگر کسی مالی نصیبش شد، خواب می بیند که مال دار شد؛ چون « النّاس نیامٌ» ولی آنکه عاقل است، اگر مقامی به او رسید، یا مالی به او رسید می فهمد که دارد خواب می بیند، وقتی هم چشم باز کرد، « عند الموت » دید همه از دست او رفته است مطلب زیبای ** ارتباط دنیا و خواب **...